||om tat sat ||

ಬಾಲಕಾಂಡ
ಅಂತಿಮ ಸರ್ಗ

 

ಗತೇ ರಾಮೇ ಪ್ರಶಾಂತಾತ್ಮಾ ರಾಮೋ ದಾಶರಥಿರ್ಧನುಃ |
ವರುಣಾಯ ಅಪ್ರಮೇಯಾಯ ದದೌ ಹಸ್ತೇ ಸ ಸಾಯಕಮ್ ||
ಅಭಿವಾದ್ಯ ತತೋ ರಾಮೋ ವಸಿಷ್ಠಪ್ರಮುಖಾನ್ ಋಷೀನ್ |
ಪಿತರಂ ವಿಹ್ವಲಮ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರೋವಾಚ ರಘುನಂದನಃ ||

ಸ|| ರಾಮೇ ಗತೇ ಪ್ರಶಾಂತಾತ್ಮಾ ದಾಶರಥಿ ರಾಮಃ ಅಪ್ರಮೇಯಾಯ ವರುಣಾಯ ಧನುಃ ಸ ಸಾಯಕಮ್ ಹಸ್ತೇ ದದೌ || ತತಃ ರಾಮಃ ವಸಿಷ್ಠ ಪ್ರಮುಖಾನ್ ಋಷೀನ್ ಅಭಿವಾದ್ಯ ಪಿತರಂ ವಿಹ್ವಲಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ರಘುನಂದನಃ ಪ್ರೋವಾಚ ||

After Parasurama left , Rama the son of Dasaratha handed over the bow and arrows to Varuna the powerful with a calm and composed mind. He paid obeisance to Vasishta and other Rishis and then spoke to his father who was still agitated.

ಜಾಮದಗ್ನ್ಯೋ ಗತೋ ರಾಮಃ ಪ್ರಯಾತು ಚತುರಂಗಿಣೀ |
ಅಯೋಧ್ಯಾಭಿಮುಖೀಸೇನಾ ತ್ವಯಾನಾಥೇನ ಪಾಲಿತಾ ||
ಸಂದಿಶಸ್ವ ಮಹಾರಾಜ ಸೇನಾಂ ತ್ವಚ್ಛಾಸನೇ ಸ್ಥಿತಾಮ್ |
ಶಾಸನಂ ಕಾಂಕ್ಷತೇ ಸೇನಾ ಚಾತಕಾಳಿರ್ಜಲಮ್ ಯಥಾ ||

ಸ|| ಜಾಮದಗ್ನ್ಯಃ ರಾಮಃ ಗತಃ ತ್ವಯಾ ನಾಥೇನ ಪಾಲಿತಾ ಅಯೋಧ್ಯಾಭಿಮುಖೀ ಚತುರಂಗಿಣೀ ಸೇನಾ ಪ್ರಯಾತು ||ಹೇ ಮಹಾರಾಜ ತ್ವಚ್ಛಾಸನೇ ಸ್ಥಿತಾಂ ಸೇನಾಂ ಸಂದಿಶಸ್ವ| ಯಥಾ ಚಾತಕಾಳಿಃ ಜಲಮ್ (ತಥಾ) ಸೇನಾ ಶಾಸನಂ ಕಾಂಕ್ಷತೇ ||

"O King ! Parasurama the son of Jamadagni left. The armies can move towards Ayodhya ruled by you. Please give the orders to the army. O King ! The army under your command is waiting for your orders like the chataka birds wait for water."

ರಾಮಸ್ಯ ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ರಾಜಾ ದಶರಥಸ್ಸುತಮ್ |
ಬಾಹುಭ್ಯಾಂ ಸಂಪರಿಷ್ವಜ್ಯ ಮೂರ್ಥ್ನಿಚಾಘ್ರಾಯ ರಾಘವಮ್ ||
ಗತೋ ರಾಮ ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಹೃಷ್ಟಃ ಪ್ರಮುದಿತೋ ನೃಪಃ |
ಪುನರ್ಜಾತಂ ತದಾ ಮೇನೇ ಪುತ್ತ್ರಮಾತ್ಮಾನಮೇವಚ ||
ಚೋದಯಾಮಾಸ ತಾಂ ಸೇನಾಂ ಜಗಾಮಾಶು ತತಃ ಪುರೀಮ್ |

ಸ|| ರಾಮಸ್ಯ ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ದಶರಥಃ ಸುತಂ ಬಾಹುಭ್ಯಾಂ ಸಂಪರಿಷ್ವಜ್ಯ ರಾಘವಂ ಮೂರ್ಧ್ನಿ ಚ ಆಘ್ರಾಯ ||ರಾಮ ಗತೋ ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಪ್ರಮುದಿತಃ ಹೃಷ್ಟಃ ನೃಪಃ ಪುತ್ತ್ರಂ ಆತ್ಮಾನಂ ಏವ ಚ ಪುನಃ ಜಾತಂ ಮೇನೇ ||ತತಃ ತಾಂ ಸೇನಾಂ ಪುರೀಮ್ ಜಗಾಮಾಶು ಚೋದಯಾಮಾಸ ||

Hearing those words of Rama , Dasaratha embraced his son with both hands and kissed his forehead. Hearing the words that "Parasuram left", Dasaratha felt like he and his son got another life. Then he ordered the armies to move towards Ayodhya.

ಪತಾಕಧ್ವಜಿನೀಂ ರಮ್ಯಾಂ ತೂರ್ಯೋದ್ಘುಷ್ಟನಿನಾದಿತಾಮ್ ||
ಸಿಕ್ತ ರಾಜಪಥಾಂ ರಮ್ಯಾಂ ಪ್ರಕೀರ್ಣಕುಸುಮೋತ್ಕರಾಮ್ |
ರಾಜಪ್ರವೇಶ ಸುಮುಖೈಃ ಪೌರೈರ್ಮಂಗಳವಾದಿಭಿಃ ||
ಸಂಪೂರ್ಣಾಮ್ ಪ್ರಾವಿಶದ್ರಾಜಾ ಜನೌಘೈಃ ಸಮಲಂಕೃತಾಮ್ |
ಪೌರೈಃ ಪ್ರತ್ಯುದ್ಗತೋ ದೂರಂ ದ್ವಿಜೈಶ್ಚ ಪುರವಾಸಿಭಿಃ ||

ಸ|| ಪತಾಕ ಧ್ವಜಿನೀಂ ರಮ್ಯಾಂ ತೂರ್ಯೋದ್ಘುಷ್ಟ ನಿನಾದಿತಾಮ್ ಪ್ರಕೀರ್ಣಕುಸುಮೋತ್ಕರಾಮ್ ರಮ್ಯಾಂ ಸಿಕ್ತ ರಾಜಪಥಾಂ ರಾಜಪ್ರವೇಶ ಸುಮುಖೈಃ ಪೌರೈಃ ಮಂಗಳವಾದಿಭಿಃ ಜನೌಘೈಃ ಸಮಲಂಕೃತಾಮ್ ಸಂಪೂರ್ಣಾಮ್ ರಾಜಾ ಪ್ರಾವಿಶತ್ | ಪೌರೈಃ ಪುರವಾಸಿಭಿಃ ದ್ವಿಜೈಃ ಚ ದೂರಂ ಪ್ರತ್ಯುದ್ಗತಃ ||

The king entered the streets decorated with flags and banners, resounding with flourishing trumpets, strewn with flowers and filled with happy citizens and auspicious drums. Brahmins and citizen received them coming forward quite a distance.

ಪುತ್ರೈರನುಗತಃ ಶ್ರೀಮಾನ್ ಶ್ರೀಮದ್ಭಿಶ್ಚ ಮಹಾಯಶಾಃ |
ಪ್ರವಿವೇಶ ಗೃಹಂ ರಾಜಾ ಹಿಮವತ್ಸದೃಶಂ ಪುನಃ ||
ನನಂದ ಸಜನೋ ರಾಜಾ ಗೃಹೇ ಕಾಮೈ ಸ್ಸುಪೂಜಿತಃ ||

ಸ|| ರಾಜಾ ಶ್ರೀಮಾನ್ ಮಹಾಯಶಾಃ ಶ್ರೀಮದ್ಭಿಃ ಪುತ್ರೈಃ ಅನುಗತಃ ಚ ಹಿಮವತ್ಸದೃಶಂ ಗೃಹಂ ಪುನಃ ಪ್ರವಿವೇಶ | ಜನಃ ಕಾಮೇ ನನಂದ ಸ ರಾಜಾ ಗೃಹೇ ಸುಪೂಜಿತಃ ||

The king entered the palace which is as tall as Himalayan mountains along with his sons who are endowed with great fame and all riches. The king was worshipped by people who were happy and desired his happiness.

ಕೌಶಲ್ಯಾಚ ಸುಮಿತ್ರಾ ಚ ಕೈಕೇಯೀ ಚ ಸುಮಧ್ಯಮಾ |
ವಧೂಪ್ರತಿಗ್ರಹೇ ಯುಕ್ತಾ ಯಾಶ್ಚಾನ್ಯಾ ರಾಜಯೋಷಿತಃ ||
ತತಸ್ಸೀತಾಂ ಮಹಾಭಾಗಾಂ ಊರ್ಮಿಳಾಚಯಶಸ್ವಿನೀಂ |
ಕುಶಧ್ವಜಸುತೇ ಚೋಭೇ ಜಗೃಹುರ್ನೃಪಪತ್ನಯಃ ||

ಸ|| ಸುಮಧ್ಯಮಾ ಕೌಸಲ್ಯಾಚ ಸುಮಿತ್ರಾ ಕೈಕೇಯೀ ಚ ಅನ್ಯಾ ರಾಜಯೋಷಿತಾಃ ಚ ವಧೂ ಪ್ರತಿಗ್ರಹೇ ಯುಕ್ತಾ || ತತಃ ಮಹಾಭಾಗಾಮ್ ಯಶಸ್ವಿನೀಮ್ ಸೀತಾ ಊರ್ಮಿಳಾ ಚ ಉಭೇ ಕುಶಧ್ವಜಸುತೇ ನೃಪತ್ನಯಃ ಜಗೃಹುಃ||

Beautiful Kausalya Sumitra Kaikeyi and other ladies of the palace engaged themselves in taking care of the new brides. The queens took Sita Urmila and the two daughters of Kusadhwaja inside the palace.

ಮಂಗಳಾಲಾಪನೈಶ್ಚೈವ ಶೋಭಿತಾಃ ಕ್ಷೌಮವಾಸನಃ |
ದೇವತಾಯತನಾನ್ಯಾಶು ಸರ್ವಾಸ್ತಾಃ ಪ್ರತ್ಯಪೂಜಯನ್ ||
ಅಭಿವಾದ್ಯಭಿವಾದ್ಯಾಂಶ್ಚ ಸರ್ವಾ ರಾಜಸುತಾಸ್ತದಾ |
ಸ್ವಂ ಸ್ವಂಗೃಹಮಥಾಸಾದ್ಯ ಕುಬೇರಭವನೋಪಮಂ ||
ಗೋಭಿರ್ಧನೈಶ್ಚ ಧಾನ್ಯೈಶ್ಚ ತರ್ಪಯಿತ್ವಾ ದ್ವಿಜೋತ್ತಮಾನ್ |
ರೇಮಿರೇ ಮುದಿತಾಃ ಸರ್ವಾ ಭರ್ತೃಭಿಸ್ಸಹಿತಾ ರಹಃ ||

ಸ|| (ಸಾ ನೃಪತ್ನಯಃ) ಮಂಗಳಾಲಾಪನೈಶ್ಚೈವ ಕ್ಷೌಮವಾಸನಃ ದೇವತಾಯತನ ಅನ್ಯಾಶು ಸರ್ವಾಸ್ತಾಃ ಪ್ರತ್ಯಪೂಜಯನ್ ||ಅಥ ಅಭಿವಾದ್ಯಾಂಶ್ಚ ಅಭಿವಾದ್ಯ ಸರ್ವಾ ರಾಜಸುತಾ ಕುಬೇರಭವನ ಉಪಮಂ ಸ್ವಂ ಸ್ವಂ ಗೃಹಂ ಆಸಾದ್ಯ || ದ್ವಿಜೋ ತ್ತಮಾನ್ ಗೋಭಿಃ ಧಾನ್ಯೈಃ ಚ ತರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಮುದಿತಾಃ ಸರ್ವಾ ಭರ್ತೃಭಿಃ ಸಹಿತಾ ರಹಃ ರೇಮಿರೇ ||

The new brides wearing silk garments worshipped all Gods in their abodes with auspicious materials. Then having paid obeisance to all those who need to be paid respects, the princesses entered their own palaces which equal the palace of Kubera. Having satisfied Brahmins with gifts of cows and wealth they enjoyed happy married life.

ಕುಮಾರಾಶ್ಚ ಮಹಾತ್ಮಾನೋ ವೀರ್ಯೇಣಾಪ್ರತಿಮಾ ಭುವಿ |
ಕೃತದಾರಾಃ ಕೃತಾಸ್ತ್ರಾಶ್ಚ ಸಧನಾಸ್ಸಸುಹೃಜ್ಜನಾಃ ||
ಶುಶ್ರೂಷಮಾಣಾಃ ಪಿತರಂ ವರ್ತಯಂತಿ ನರರ್ಷಭಾಃ |
ಕಾಲೇ ಕಾಲೇತು ನೀತಿಜ್ಞಾಃ ತೋಷಯಂತೋ ಗುರುಂ ಗುಣೈಃ ||

ಸ|| ಮಹಾತ್ಮಾನಃ ಕುಮಾರಾಃ ಚ ಭುವಿ ವೀರ್ಯೇಣ ಪ್ರತಿಮಾ ಕೃತಾಸ್ತ್ರಾಃ ಚ ಸ ಧನಾ ಸ ಸುಹೃಜ್ಜನಃ ಕೃತದಾರಾಃ|| ನರರ್ಷಭಾಃ ಪಿತರಂ ಶುಷ್ರೂಷಮಾಣಾಃ ವರ್ತಯಂತಿ ಕಾಲೇ ಕಾಲೇತು ನೀತಿಜ್ಞಾಃ ಗುರುಂ ಗುಣೈಃ ತೋಷಯಂತಃ ||

The noble princes who have no equals having learnt the art of weapons , having all riches with friends relatives have become married men. Those princes who are best of men were always serving their parents. The princes who are well aware of the right conduct were always making the gurus happy with their conduct.

ಕಸ್ಯಚಿತ್ವಥ ಕಾಲಸ್ಯ ರಾಜಾ ದಶರಥಸ್ಸುತಮ್ |
ಭರತಂ ಕೈಕಯೀಪುತ್ತ್ರಂ ಅಬ್ರವೀದ್ರಘುನಂದನಃ ||
ಅಯಂ ಕೇಕಯರಾಜಸ್ಯ ಪುತ್ತ್ರೋವಸತಿ ಪುತ್ತ್ರಕಃ |
ತ್ವಾಂ ನೇತುಮಾಗತೋ ವೀರ ಯುಥಾಜಿನ್ಮಾತುಲಸ್ತವ ||
ಪ್ರಾರ್ಥಿತಸ್ತೇನ ಧರ್ಮಜ್ಞ ಮಿಥಿಲಾಯಾಮಹಂ ತಥಾ |
ಋಷಿಮಧ್ಯೇತು ತಸ್ಯ ತ್ವಂ ಪ್ರೀತಿಂ ಕರ್ತುಮಿಹಾರ್ಹಸಿ ||

ಸ|| ಅಥ ಕಸ್ಯಚ್ತ್ ಕಾಲಸ್ಯ ರಾಜಾ ದಶರಥ ಸುತಂ ಕೈಕಯಾಪುತ್ರಂ ಭರತಂ ರಘುನಂದನಃ ಅಬ್ರವೀತ್ || ಹೇ ವೀರ ಅಯಂ ಕೇಕಯರಾಜಸ್ಯ ಪುತ್ತ್ರಃ ತವ ಮಾತುಲಃ ಯುಥಾಜಿತ್ ತ್ವಾಮ್ ನೇತುಂ ಆಗತಃ || ಮಿಥಿಲಾಯಾಮ್ ಅಹಂ ಋಷಿಮಧ್ಯೇ ಧರ್ಮಜ್ಞಃ ತೇನ ಪ್ರಾರ್ಥಿತಃ ತಸ್ಯ ತ್ವಂ ಇಹ ಪ್ರೀತಿಂ ಕರ್ತುಮ್ ಅರ್ಹಸಿ ||

After some time has passed Dasaratha spoke to Bharata the son of Kaikeyi. He told him the following." Oh Valiant one ! The Kekeya prince Yudhajit, who is your maternal uncle came here to take you. At Mithila in the middle of the congregation of Rishis I have been requested by him who is knowledgeable of Dharma. You are the best one to make him feel happy".

ಶ್ರುತ್ವಾದಶರಥಸ್ಯೈತತ್ ಭರತಃ ಕೈಕಯಾಸುತಃ |
ಅಭಿವಾದ್ಯ ಗುರುಂ ರಾಮಂ ಪರಿಷ್ವಜ್ಯ ಚ ಲಕ್ಷ್ಮಣಮ್|
ಗಮನಾಯಾಭಿಚಕ್ರಾಮ ಶತ್ರುಘ್ನಸಹಿತಸ್ತದಾ ||
ಅಪೃಚ್ಛ್ಯ ಪಿತರಂ ಶೂರೋ ರಾಮಂ ಚ ಕ್ಲಿಷ್ಟಕಾರಿಣಮ್ |
ಮಾತೄಶ್ಚಾಪಿ ನರಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಶತೃಘ್ನಸಹಿತೌ ಯಯೌ ||

ಸ|| ಏತತ್ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭರತಃ ದಶರಥಸ್ಯ ಕೈಕಯಾಸುತಃ ಗುರುಂ ಅಭಿವಾದ್ಯ ರಾಮಂ ಲಕ್ಷ್ಮಣಂ ಪರಿಷ್ವಜ್ಯ ಶತ್ರುಘ್ನಸಹಿತಃ ತದಾ ಗಮನಾಯ ಅಭಿಚಕ್ರಾಮ|| ನರಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಪಿತರಂ ಕ್ಲಿಷ್ಠಕಾರಿಣಮ್ ರಾಮಂ ಮಾತೄಶ್ಚಾಪಿ ಅಪೃಚ್ಛ ಶತೃಘ್ನಸಹಿತೌ ಯಯೌ |

Having heard this , Bharata the son of Kaikeya having paid obeisance to Gurus embracing Rama and Lakshmana got ready to go. That best of men having taken permission from his father as well as his mothers and Rama who can accomplish most difficult things got ready to go along with ( his brother) Satrughna.

ಗತೇತು ಭರತೇ ರಾಮೋ ಲಕ್ಷ್ಮಣಶ್ಚ ಮಹಾಬಲಃ |
ಪಿತರಂ ದೇವಸಂಕಾಶಂ ಪೂಜಮಾಸತುಸ್ತದಾ ||
ಪಿತುರಾಜ್ಞಾಂ ಪುರಸ್ಕೃತ್ಯ ಪೌರಕಾರ್ಯಾಣಿ ಸರ್ವಶಃ |
ಚಕಾರ ರಾಮೋ ಧರ್ಮಾತ್ಮಾ ಪ್ರಿಯಾಣಿ ಚ ಹಿತಾನಿ ಚ ||
ಮಾತೃಭ್ಯೋ ಮಾತೃಕಾರ್ಯಾಣಿ ಕೃತ್ವಾ ಪರಮಯಂತ್ರಿತಃ|
ಗುರೂಣಾಂ ಗುರುಕಾರ್ಯಾಣಿ ಕಾಲೇ ಕಾಲೇsನ್ವವೈಕ್ಷತ||

ಸ|| ಭರತೇ ಗತೇತು ರಾಮಃ ಮಹಾಬಲಃ ಲಕ್ಷ್ಮಣಶ್ಚ ದೇವಸಂಕಾಶಂ ಪಿತರಂ ತದಾ ಪೂಜಯಾಮಾಸ ||ಪಿತುಃ ಆಜ್ಞಾಂ ಪುರಸ್ಕೃತ್ಯ ರಾಮಃ ಧರ್ಮಾತ್ಮಾ ಸರ್ವಶಃ ಪ್ರಿಯಾಣಿ ಚ ಹಿತಾನಿ ಚ ಪೌರಕಾರ್ಯಾಣಿ ಚಕಾರ ||ಮಾತೃಭ್ಯೋ ಮಾತೃಕಾರ್ಯಾಣಿ ಗುರೂಣಾಂ ಗುರುಕಾರ್ಯಾಣಿ ಪರಮ ಯಂತ್ರಿತಃ ಕೃತ್ವಾ ಕಾಲೇ ಕಾಲೇ ಅನ್ವವೈಕ್ಷತ ||

After Bharata left ( along with his uncle) , Rama who is most powerful along with Lakshmana continued to serve their parents who are like Gods. As ordered by his father Rama who always follows the path of righteousness was attending to the needs of citizen doing the right and pleasing things. They were also performing those things that are needed by mothers as well as Gurus.

ಏವಂ ದಶರಥಃ ಪ್ರೀತೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ನೈಗಮಾಸ್ತದಾ |
ರಾಮಸ್ಯ ಶೀಲವೃತ್ತೇನ ಸರ್ವೇ ವಿಷಯವಾಸಿನಃ ||
ತೇಷಾಮತಿಯಶಾ ಲೋಕೇ ರಾಮಸ್ಸತ್ಯಪರಾಕ್ರಮಃ |
ಸ್ವಯಂಭೂರಿವ ಭೂತಾನಾಂ ಬಭೂವ ಗುಣವತ್ತರಃ ||

ಸ|| ರಾಮಸ್ಯ ಶೀಲವೃತ್ತೇನ ದಶರಥಃ ಪ್ರೀತಃ | ಏವಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾಃ ನೈಗಮಾಃ ತದಾ ಸರ್ವೇ ವಿಷಯವಾಸಿನಃ || ರಾಮಃ ಸತ್ಯಪರಾಕ್ರಮಃ ಅತಿಶಯಾ ಲೋಕೇ ಭೂತಾನಾಂ ಸ್ವಯಂಭೂಃ ಇವ ಗುಣವತ್ತರಃ ಬಭೂವ ||

Dasaratha was delighted with the actions of Rama. Similarly Brahmins and others too were delighted. Rama with all his desirable qualities became the one loved by all very much like Brahma himself.

ರಾಮಸ್ತು ಸೀತಯಾ ಸಾರ್ಥಂ ವಿಜಹಾರ ಬಹೂನ್ ಋತೂನ್ |
ಮನಸ್ವೀ ತದ್ಗತಸ್ತಸ್ಯ ನಿತ್ಯಂ ಹೃದಿ ಸಮರ್ಪಿತಃ ||
ಪ್ರಿಯಾತು ಸೀತಾ ರಾಮಸ್ಯ ದಾರಾಃ ಪಿತೃಕೃತಾ ಇತಿ|
ಗುಣಾದ್ರೂಪಗುಣಚ್ಛಾಪಿ ಪ್ರೀತಿರ್ಭೂಯೋsಭ್ಯವರ್ಧತ ||

ಸ|| ರಾಮಃ ತು ಸೀತಾಯಾ ಮನಸ್ವೀ ತದ್ಗತಃ ತಸ್ಯ ಹೃದಿ ನಿತ್ಯಂ ಸಮರ್ಪಿತಃ ಸಾರ್ಥಂ ಬಹೂನ್ ಋತೂನ್ ವಿಜಹಾರ ||ರಾಮಸ್ಯ ಪಿತೃಕೃತಾ ದಾರಾಃ ಪ್ರಿಯಾತು ಇತಿ | ಗುಣಾತ್ ರೂಪಗುಣಾಶ್ಚಾಪಿ ಸೀತಾ ಪ್ರೀತಿರ್ಭೂಯೋ ಅಭ್ಯವರ್ತತ ||

Rama became embedded on the mind of Sita, and her heart was fully immersed in Rama. Thus they spent several seasons together. Having been made a partner by her father she became the object of love for Rama. She with her many qualities and her beauty became the object of Rama's love.

ತಸ್ಯಾಶ್ಚ ಭರ್ತಾ ದ್ವಿಗುಣಮ್ ಹೃದಯೇ ಪರಿವರ್ತತೇ |
ಅಂತರ್ಜಾತಮಪಿ ವ್ಯಕ್ತಂ ಅಖ್ಯಾತಿ ಹೃದಯಂ ಹೃದಾ ||
ತಸ್ಯಭೂಯೋ ವಿಶೇಷೇಣ ಮೈಥಿಲೀ ಜನಕಾತ್ಮಜಾ |
ದೇವತಾಭಿಸ್ಸಮಾ ರೂಪೇ ಸೀತಾ ಶ್ರೀರಿವ ರೂಪಿಣಃ ||

ಸ|| ತಸ್ಯಾಶ್ಚ ಅಂತರ್ಜಾತಮಪಿ ಅಖ್ಯಾತಿ ಹೃದಯಂ ಹೃದಾ ಭರ್ತಾತ್ ದ್ವಿಗುಣಂ ಹೃದಯೇ ಪರಿವರ್ತತೇ ||ವಿಶೇಷೇಣ ಮೈಥಿಲೀ ಜನಕಾತ್ಮಜಾ ಸೀತಾ ರೂಪೇ ದೇವತಾಭಿಃ ಸಮಾ ರೂಪಿಣಃ ಶ್ರೀಃ ಇವ ತಸ್ಯ ಭೂಯೋ ||

Her love for Rama doubled . Knowing each other's heart they were acting to please the other . The princess of Mithila who is like a goddess , specifically like Lakshmi in the form of Janaka's daughter, became Rama's (consort) in all respects.

ತಯಾ ಸ ರಾಜರ್ಷಿಸುತೋs ಭಿರಾಮಯಾ
ಸಮೇಯಿವಾನುತ್ತಮರಾಜಕನ್ಯಯಾ |
ಅತೀವ ರಾಮಃ ಶುಶುಭೇತಿ ಕಾಮಯಾ
ವಿಭುಶ್ಶ್ರಿಯಾ ವಿಷ್ಣುರಿವಾಮರೇಶ್ವರಃ ||

ಸ|| ರಾಜರ್ಷಿ ಸುತಃ ರಾಮಃ ಉತ್ತಮರಾಜಕನ್ಯಯಾ ಶ್ರಿಯಾ ಅಮರೇಶ್ವರಃ ವಿಭುಃ ವಿಷ್ಣುಃ ಇವ ಶುಶುಭೇತಿ ಅತೀವ ಕಾಮಯಾ ಸಮೇಯಿವಾ ||

Like the union of Lakshmi with Vishnu the lord of Gods , Rama the son of a Rajarshi in his union with Sita the best of princesses, was happy and shining with all wealth

ಇತ್ಯಾರ್ಷೇ ಶ್ರೀಮದ್ರಾಮಾಯಣೇವಾಲ್ಮೀಕೀಯೇ ಆದಿಕಾವ್ಯೇ ಬಾಲಕಾಂಡೇ ಸಪ್ತಸಪ್ತತಿಮಸ್ಸರ್ಗಃ||

Thus ends the seventy seventh Sarga of Balakanda in Valmiki Ramayan.
Thus also ends Balakanda in Valmiki Ramayan.

|| ಓಮ್ ತತ್ ಸತ್ ॥

 

||Om tat sat ||